کد مطلب:301689 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:158
مقام زهرا در بهشت با مقام پیامبر و علی و حسنین یکسان است
منقبت دیگر، اشتراك فاطمه ی زهرا سلام الله علیها با پیامبر اكرم و امیرالمومنین و حسنین علیهم السلام است در مقامات و درجاتی كه مخصوص و منحصر می باشد به پنج تن آل عبا. با دقت در این دسته روایات كاملا روشن می شود كه آنان را مقام و مركزیت خاصی است، و هرگز هیچ بشری را به آن درجات والا راه نیست.
زید بن ارقم از پیامبر اكرم روایت می كند كه آن حضرت خطاب به امیرالمومنین فرمود:
«انت معی فی قصری فی الجنه مع فاطمه ابنتی (و انت
اخی و رفیقی) [1] ». [2] .
«یا علی تو و دخترم فاطمه در بهشت در قصر من همنشین من هستید. سپس پیامبر اكرم این آیه را تلاوت فرمود: (برادرانه بر تختهای بهشتی روبروی هم می نشینید)».
این روایت را محب الدین طبری در كتاب الریاض النضره، ابن مغازلی در مناقب، حموینی در فرائد، ابن باكثیر [3] در وسیله المال، و عاصمی در زین الفتی، احمد بن حنبل در مناقب نقل كرده اند.
حدیث دیگری امیرالمومنین علیه السلام مرفوعا از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل كرده اند كه رسول اكرم فرمود:
«فی الجنه درجه تدعی «الوسیله». فاذا سالتم الله فسلوا لی الوسیله، قالوا: یا رسول الله، من یسكن معك فیها؟
قال: علی و فاطمه والحسن و الحسین». [4] .
«دربهشت درجه ای است به نام «الوسیله»، هرگاه بخواهید در
هنگام دعا چیزی برای من از خدا بطلبید، مقام «وسیله» را مسئلت نمایید، گفتند: یا رسول الله چه كسانی در این درجه ی مخصوص با شما همنشین هستند؟ فرمود: علی، فاطمه، حسن و حسین». این حدیث از دانشمندان عامه نیز در كتب خود ذكر نموده اند، از جمله سیوطی در كتاب جامع الكبیر از حافظ ابن مردویه نقل كرده است.
ما شیعیان نیز در زیارت پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم چنین عرض می كنیم:
«اللهم اعطه الدرجة الرفیعة، و آته الوسیلة من الجنة». [5] .
چنانكه گفته شد درجة الوسیله- كه والاترین درجات بهشتی است- مخصوص و منحصر است به پنج تن، و هرگز بشری را به آن رتبه ی اعلی راه نیست. درجة الوسیله برتر از درجات جمیع انبیا، اوصیا، اولیا، و علماء و مخلصین است. [6] .
امیرالمؤمنین چنین روایت می كند كه پیامبر اكرم فرمود:
«انا و فاطمة و علی والحسن والحسین فی مكان واحد یوم القیامة».
«روز قیامت من و فاطمه و علی و حسن و حسین دارای مقام و منزلت واحدی هستیم».
آری اینان در تمام عوالم خلقت مقام و منزلتشان یكی است. در عالم نور، در عالم ذر، درعالم اظله، در محشر، در عوالم سفلی و علوی، ملكی و ملكوتی، در غیب و شهود، خلاصه در تمام مسیر آفرینش، از آغاز تا پایان، همه جا با هم، هم ردیف و هم شان و هم مقامند. بعضی ازعلمای عامه (سنی) كه حدیث مذكور را نقل كرده اند عبارتند از: احمد بن حنبل در مسند، حافظ محب الدین طبری در الریاض النضره.
روایت دیگری كه حضرات عامه نیز نسبت به آن اهمیت بسیار قائل شده اند عبارت از این است:
روزی رسول اكرم وارد خانه علی شد، و امیرالمؤمنین را در حال استراحت مشاهده كرد؛ و خطاب به حضرت زهرا چنین فرمود:
«انی و ایاك و هذین (یعنی الحسنین) و هذالراقد (او النائم)، یوم القیامه فی مكان واحد». [7] .
«همانا، من و تو (یا زهرا) و حسن و حسین، و این شخص كه در اینجا آرمیده است (علی)، روز قیامت همه در یك جا خواهیم بود».
راویان این حدیث عبارتند از: احمد ابن حنبل در مسند، حافظ ابن عساكر، محب الدین طبری، حاكم حسكانی....
حاكم نیسابوری اسناد این روایت را بررسی و آن را تایید نموده است. [8] ما نیز مدارك این حدیث شریف را كاملا رسیدگی كردیم؛ تردیدی در صحت آن نیست، و مسلما از فرمایشات پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم می باشد.
عبدالله بن قیس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل می كند كه فرمود:
«انا و علی و فاطمة والحسن والحسین یوم القیامة فی قبة تحت العرش». [9] .
«جایگاه من و علی و فاطمه و حسن و حسین روز قیامت در
قبه ای است كه زیر عرش قرار دارد».
از این روایت چنین معلوم می شود كه والاترین مقامات كه «وسیله» نام دارد، در پایتخت عظمت حضرت حق تبارك و تعالی است؛ و هرگز كسی را به آنجا راه نیست. آری، پایتخت عالم فقط جایگاه پنچ تن است، آنجا كه نشانگر عظمت و جلال و جلوه گاه نور جمال و جلال كبریایی است.
چنانكه گفته شد، این انوار پنج گانه، در جمیع منازل خلقت در تمام شئون ولایت همه جا همراه و همگام و همتایند؛ در ابتدا و انتها، در عالم اظله، در عالم ذر، در عالم ارواح و اشباح، در دنیا و برزخ، در حشر و نشر، خلاصه تا روز قیامت، از یكدیگر جدا نبوده، در كنار هم در جمیع مراحل و در تمام ملكات و فضائل بطور یكسان سهیمند.
[1] در بعضي از روايات عبارت داخل پرانتز نيز درج است.
[2] سوره ي الحجر، آيه 47.
[3] احمد بن فضل بن محمد با كثير مكي شافعي متوفاي 1047 هجري. وي از ادبا و شعراي مكه بوده و كتاب «وسيله المال في عد مناقب الال» را در سال 1027 در مكه تدوين نموده است. (ايضاح المكنون ج 1/ 405، هديه العارفين ج 1/ 159، الاعلام ج 1/ 195، معجم المولفين ج 1/ 228).
[4] مقتل الحسين (خوارزمي) ج 1/ 67، 68، منتخب كنز العمال ج 5/ 94، مناقب ابن مغازلي ص 247، كنز العمال ج 12/ 103/ ح 34195، ج 13/ 639، 640/ ح 37616.
[5] اين عبارت در زيارت پيامبر با الفاظ ديگري هم آمده است نظير: «اللهم اعطه الدرجه العليا و آته الوسيله الشريفه». (بحارالانوار 97/ 169).
و يا «اللهم و اعطه الدرجه و الوسيله من الجنه و ابعثه مقاما محمودا يغبطه به الاولون و الاخرون». (كامل الزيارات ص 16).
در اعمال روزعرفه نيز صلواتي بر پيامبر و اهل بيت عليهم السلام نقل است كه عبارات فوق به اين صورت در آن آمده است «اللهم اعط محمدا و آله الوسيله و الفضيله و الشرف و الرفعه و الدرجه الكبيره». (متن كامل اين صلوات را در مفاتيح الجنان مي توانيد ببينيد).
[6] در روايتي آمده است كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «و اسالوا الله لي الدرجه الوسيله من الجنه. قيل: يا رسول الله، و ما الدرجه الوسيله من الجنه؟ قال: هي اعلي درجه من الجنه لاينالها الا نبي ارجو ان اكون انا». (بحارالانوار ج 91/ 65).
[7] مسند طيالسي ص 26/ ح 190، مسند احمد بن حنبل ج 1/ 101، معجم كبير طبراني ج 3/ 40، 41/ ح 2622، ج 22/ 405، 406/ ح 1016، 1017، مستدرك حاكم ج 3/ 137، تلخيص المستدرك ج 3/ 137، الرياض النضره ج 3/ 183، ذخائر العقبي ص 25، فرائد السمطين ج 2/ 28/ ح 367، مقتل الحسين خوارزمي ص 75، 103، اسد الغابه ج 5/ 269، 523، تاريخ مدينه دمشق (ط دار الفكر) ج 13/ 227، 228، ج 14/ 163، 164، تاريخ مدينه دمشق (ترجمه الحسين ع) ص 111، تهذيب الكمال ج 6/ 403، 404، سير اعلام النبلاء ج 3/ 258، مجمع الزوائد ج 9/ 170، منتخب كنز العمال 5/ 94، كنز العمال ج 12/ 99/ ح 34172، در السحابه ص 270، ينابيع الموده 194.
[8] مستدرك حاكم ج 3/ 137.
[9] كنز العمال ج 12/ 100/ ح 34177.